HISTORIA ZGROMADZENIA
Latem tego roku ona i jej towarzyszki złożyły profesję w Trzecim Zakonie św. Franciszka dla Świeckich. Podstawą wspólnego życia były: początkowo Konstytucje ks. Marchanta z XVII wieku, Reguła Trzeciego Zakonu św. Franciszka oraz dyrektywy Katarzyny i ks. Piotra van der Zandt. 11 lutego 1835 roku pięć sióstr przyjęło habit i imiona zakonne. Katarzyna Damen - Matka Magdalena została przełożoną wspólnoty, którą kierowała do 1840 roku. W ciągu lat Siostry Franciszkanki borykały się z wieloma problemami, które pokonywały w duchu zawierzenia Bogu. Wnosiły franciszkański charyzmat prostoty i służby we współczesny im świat. Żyły duchem pokuty i miłości, troszcząc się o potrzeby bliźnich. Rozszerzały swoje apostolstwo w Holandii, w Niemczech (zobacz prowincje Luedinghausen i Nonnenwerth) oraz w Polsce zajmując się dziećmi, młodzieżą, chorymi i biednymi.
W chwili śmierci Założycielki, tj. 7 sierpnia 1858 r. Zgromadzenie od sześciu lat posiadało status kongregacji na prawach papieskich i obejmowało 17 wspólnot - zgodnie z wcześniejszą zapowiedzią Matki Magdaleny. W 1869 roku zostały zatwierdzone nowe Konstytucje.
We wszystkich tych miejscach Siostry zakładały placówki misyjne. Niosły pokój i nadzieję, rozszerzały charyzmat Założycielki, żyły jej wezwaniem: "Żyjmy jak prawdziwe dzieci św. Franciszka, a wtedy Bóg się o nas zatroszczy". Zgromadzenie rozwijało się osiągając w pewnym czasie liczbę ponad cztery tysiące Sióstr, które z pasją niosły pokój i dobro wszędzie tam, gdzie Duch Święty je posyłał.