Orlik: Rekolekcje dla dziewcząt
przez Franciszkanka
W dniach: 2. – 4. 11. 2018, kiedy być może większość z nas pochylała się nad grobami swoich najbliższych, otaczając ich modlitwą i pamięcią, Pan Bóg przyprowadził do naszego domu prowincjalnego do Orlika 22 dziewczyny, które zapragnęły poznać i doświadczyć Miłości, która uwalnia. Duchową bazą tego czasu były słowa z Dziejów Apostolskich – Dz 2, 14-39, które uczestniczki rozważały indywidualnie podczas piątkowego Wieczernika Słowa i które posłużyły do wprowadzenia do spotkań w grupie. We wprowadzeniu starałyśmy się zobaczyć przemianę, jaka zaszła w podejściu św. Piotra do siebie, Boga i drugiego człowieka pod wpływem otrzymanego Ducha Świętego i uświadomić sobie, że tylko Miłość, która jest darmową obietnicą dla każdej z nas, jest zdolna zmieniać nasze postrzeganie i priorytety. Tradycyjnie podzieliłyśmy dziewczyny na dwie grupy wiekowe. Młodsza grupa, pod opieką s. Antonii, bazujac na prawdzie o Bożej miłości, poprzez scenki zastanawiała się nad różnorodnymi naszymi reakcjami na grzech i jego skutkami w naszym życiu. Dziewczęta mogły doświadczyć tego, że z więzów grzechu nie jesteśmy w stanie uwolnić się jedynie własnymi siłami. Grupa s. Vianneyi w oparciu o Youcat uczyła się codziennego przyglądania swojemu życiu w kontekście tego, co warto a czego nie warto robić wobec siebie, Boga, drugiego człowieka i świata, aby budować piękno swojej duszy. Był również czas na pytania o odpowiedzi dotyczące spowiedzi. O. Krzysztof OCD z Zamartego przybliżył nam tematykę sakramentu pokuty i pojednania jako Bożego lekarstwa na nasz grzech, widzianego z perspektywy prawdy o naszym pięknie, które możemy poznawać właściwie jedynie wtedy, gdy „przeglądamy się” jak w lustrze w pełnych miłości Oczach Boga . Po konferencji była okazja do skorzystania z sakramentu pokuty i pojednania. Podczas niedzielnego Echa Spotkania zastanawiałyśmy się jak kontynuować nasze rekolekcyjne doświadczenie, mogłyśmy również wysłuchać świadectwa sióstr nowicjuszek – s. Anieli i s. Serafiny dotyczącego wartości sakramentu pokuty i pojednania w ich życiu. Każdego dnia miałyśmy okazję do spotkania z Jezusem podczas Eucharystii, jak również do uczestniczenia w modlitwie Kościoła, jaką jest Liturgia Godzin.
Niech Pan będzie uwielbiony w naszych sercach, które otwierały się na Jego łaski, a także w tym wszystkim, co jeszcze dla każdej z nas przygotował!
s. Anna, franciszkanka